…………………………
நேற்றிரவு பதிக்கப்பட்ட ( அமைச்சரின் டிஸ்மிஸ் – சட்டப்படி சரியே…!!!நியாயப்படியும் சரியே….!!!எந்த வேலையும் செய்யாத
மந்திரிக்கு தண்டச் சம்பளம் ஏன்…? ) இடுகைக்குப் பிறகு,
நள்ளிரவில் அமைச்சரை டிஸ்மிஸ் செய்யும் உத்திரவை
மத்திய அரசின் ஆலோசனைப்படி கவர்னர் நிறுத்தி வைத்திருப்பதாக
செய்தி வெளியானது.
கவர்னருக்கு உரிய அதிகாரம் இருக்கிறதா இல்லையா என்று
பல்வேறு தரப்பினரும் வாதம் செய்து வருகின்ற நிலையில் –
நாம் நேற்றைய இரவு இடுகையில் சொல்லியிருக்கும் காரணங்கள்
அப்படியே அதே வலுவான நிலையில் இருக்கின்றன….
நேற்றைய இடுகையில் சில விஷயங்களை நாம்
வலியுறுத்தி சொல்லி இருந்தோம்…..
1) அமைச்சர் என்பவர் ஒரு அரசு ஊழியராகவே
சட்டப்படி கருதப்படுகிறார். எனவே, அரசு ஊழியர்களுக்கான
ஒழுங்கு நடவடிக்கை விதிகள் அமைச்சருக்கும் பொருந்தும்.
2) ஒருவரை அமைச்சராக நியமிக்கும் கவர்னருக்கு,
அவரை அந்த பதவியிலிருந்து நீக்கவும் அதிகாரம் இருக்கிறது.
- அரசியல் சட்ட விதிகளின்படி, ஒருவரை அமைச்சராக
நியமிக்கப்படுவதற்கு தான் , முதலமைச்சரின் பரிந்துரை
கவர்னருக்கு, தேவைப்படுகிறது. ஆனால், ஒருவர் அமைச்சர்
பதவியிலிருந்து டிஸ்மிஸ் செய்யப்பட வேண்டுமானால், அதற்கு
முதலமைச்சரின் பரிந்துரை அவசியம் தேவை என்று எந்த சட்டமும் சொல்லவில்லை….
3) அதே போல், ஒருவர் எதுவரை அமைச்சர் பதவியில் தொடரலாம்
என்பதற்கு சட்டம் தெளிவாகச் சொல்கிறது…
How long a Minister can continue …?
During the pleasure of Governor…
அதாவது கவர்னர் விரும்பும் வரை மட்டும்தான்
ஒருவர் அமைச்சர் பதவியில் தொடர முடியும்.
………………………
நாம் மேலே சொல்லியுள்ள அதே விஷயங்களை சுப்ரீம் கோர்ட் 1979-ல்
கொடுத்துள்ள தீர்ப்பு ஒன்று அழுத்தந்திருத்தமாக சொல்கிறது ….
வாசக நண்பர்களின் பார்வைக்கு, சுப்ரீம் கோர்ட் ஜட்ஜ்மெண்ட்
வாசகங்களை அப்படியே கீழே தந்திருக்கிறேன்.
கவர்னருக்கு அதிகாரம் இருக்கிறது என்று கூறும் நேரடியான
சட்டப்பிரிவுகள் அரசியல் சாசனத்தில் இல்லையென்றாலும்,
இந்த ஜட்ஜ்மெண்ட் அது குறித்து விரிவாக விவாதித்து,
தனது தீர்ப்பை தந்திருக்கிறது….
…………………………………………..
Appointing authority is also dismissing authority,
said Supreme Court in M. Karunanidhi versus
Union of India
…………
The 1979 verdict, delivered by a five-judge Bench
led by the then Chief Justice of India Y.V.
Chandrachud, also stated that –
“a Minister is appointed or dismissed
by the Governor and is, therefore,
subordinate to him whatever be the nature
and status of his constitutional functions”.
………….
While there are hardly any authoritative
judicial pronouncements on the power of a
Governor to dismiss a Minister, an obiter
dictum (judges’ opinion on an issue not
directly related to the case) in M. Karunanidhi
versus Union of India decided on February 20, 1979
states that an appointing authority would also
be the dismissing authority.
The 1979 case was filed related to the
prosecution initiated against Karunanidhi for
allegedly receiving pecuniary advantage of
₹4 lakh to ₹5 lakh in wheat purchase from
Punjab when he was the Chief Minister
between 1971 and 1976. He had approached
the Supreme Court to get the prosecution
quashed after having lost before the
Madras High Court.
One of the two prime arguments raised by his
counsel during the hearing of the appeal was
that he could not be prosecuted under
any Section of the Indian Penal Code or the
Prevention of Corruption Act because being
the Chief Minister of the State at the
relevant time he was not a ‘public servant’
as defined in Section 21(12) of the IPC.
The argument was that by virtue of the position
that the appellant enjoyed as Chief Minister,
there was no relationship of master and servant
between him and the government. He was only
acting as a constitutional functionary and,
therefore, could not be described as a
‘public servant’ as contemplated under
Section 21(12) of the IPC.
A five-judge Bench, led by the then Chief Justice
of India, Y.V. Chandrachud, P.N. Bhagwati,
N.L. Untwalia, Syed Murtaza Fazal Ali and
R.S. Pathak, did not concur with his submissions
and dismissed the appeal.
The judges held that the Chief Minister would incontrovertibly be a public servant since he/she receives salary from the government treasury.
While arriving at the conclusion, the judges
wrote that there was no necessity to probe the differences between the powers conferred
on the Governor under the Constitution and
the Government of India Act “because the
Constitution clearly lays down that –
………..
the Governor appoints the Chief Minister
and being the appointing authority
he is also the dismissing authority”.
………..
The judges went on to write, “We are not at all
concerned in the instant case as to the
circumstances under which the Governor can
appoint or dismiss the Chief Minister.
Once it is conceded that the Governor appoints
the Chief Minister who is paid a salary
according to a statute made by the legislature
from the government funds, the Chief Minister
becomes a person in the pay of the Government
so as to fall squarely within Clause (12) of
Section 21 of the Penal Code.”
The verdict, penned by Justice Fazal Ali,
also stated,
…………
“A Minister is appointed or dismissed by the
Governor and is, therefore, subordinate to him
whatever be the nature and status of his
constitutional functions.”
………………………………………………………………………………………………………….……….
வி ம ரி ச ன ம் - காவிரிமைந்தன் 
நிஜமான சாமியாரா இல்லை ….