லோக்பால் வந்தால் நமக்கு என்ன
கிடைத்து விடப்போகிறது ?
எதற்காக இவ்வளவு அவதிப்படுகிறார்கள் ?

எனக்குத் தெரிந்தவர்கள் பலர் இந்த
கேள்வியை என்னிடம் கேட்கிறார்கள்.
பல பேருக்கு இது நியாயமான போராட்டம்
என்று தோன்றினாலும், இதனால்
சாதாரண மக்களுக்கு எந்த விதத்தில்
பயன் ஏற்படப்போகிறது என்பது பலருக்குத்
தெரியவில்லை.

சாதாரண மனிதனின் வாழ்க்கையில்
எத்தகைய மகத்தான மாறுதல்களை இது
உண்டாக்கும் என்று மிகச்சில
உதாரணங்களை மட்டும்
சொல்லி விளக்க நினைக்கிறேன்.

அதற்கு முன்னால்,
பொது வாழ்க்கையில் ஒன்றிரண்டு  
முக்கிய பயன்கள் –

1)அரசாங்க பொறுப்புகளில் இருக்கும்
பெரிய மனிதர்கள் மீது (அமைச்சர்கள்,
அரசு செயலாளர்கள்,உயர் போலீஸ்
அதிகாரிகள் போன்றோர் )
வழக்குத் தொடுக்க வேண்டுமானால் –

இது வரை – அரசிடம்
அனுமதி பெற்ற பிறகு தான் செய்ய
முடியும். இந்த அனுமதி சாதாரணமாக
கிடைப்பதில்லை. (2 ஜி ராஜா
விஷயத்தில் இதற்காக 2 வருடங்கள்
காத்திருந்து, பின்னர் சுப்ரீம் கோர்ட் வரை
போய் போராட வேண்டி இருந்தது ).

லோக்பால் வந்து விட்டால் –
ஓரளவு ஆதாரங்கள் இருந்தாலே போதும்-
அரசு அனுமதி இல்லாமலே யார் மீது
வேண்டுமானாலும் யார்
வேண்டுமானாலும் வழக்கு தொடுக்கலாம்.

2)இப்போது புலன் விசாரணை செய்யும்
அமைப்பான சிபிஐ யும், விஜிலன்ஸ்
கமிஷனும் மத்திய அரசின் கட்டுப்பாட்டில்
இருக்கின்றன. எனவே விசாரணையை
இழுத்தடிக்கவும் முடிகிறது.

புகாருக்கு போதிய முகாந்திரம் இல்லை
என்று சொல்லி வழக்கை முடிக்கவும்
முடிகிறது.(உம் – குவாட்டரோச்சி )

மத்திய அரசு தனக்கு வேண்டாத நபர்களை
பயமுறுத்தவோ, தனக்கு சாதகமாக
செயல்பட வைக்கவோ முடிகிறது.
(உம் – லாலு பிரசாத், மாயாவதி,
முலாயம் சிங், அமர் சிங், சிபு சோரன் )

லோக்பால் வந்து விட்டால் – இந்த
இரண்டு அமைப்புகளும் – அரசாங்கத்தின்
கட்டுப்பாட்டில் இருந்து விடுபட்டு,
சுதந்திர அமைப்பான (தேர்தல் கமிஷன்
போன்றது ) லோக்பால் கட்டுப்பாட்டில்
வந்து விடும்.

லஞ்ச ஊழல் வழக்குகள் எதுவாக
இருந்தாலும், உடனடியாக விசாரணை
துவக்கப்பட்டு, ஒரு வருடத்திற்குள்
குற்றப்பத்திரிகை தாக்கல் செய்யப்பட்டு,
அடுத்த ஒரு வருடத்திற்குள் விசாரணை
முடிவடைந்து தீர்ப்பு சொல்லப்பட்டாக
வேண்டும். ஆக மொத்தம் எந்த வழக்காக
இருந்தாலும் 2 வருடங்களுக்குள் தீர்ப்பு
கிடைத்து விடும்.

அதற்குப் பிறகு ஒரு முறை மட்டுமே,
அதுவும் சுப்ரீம் கோர்ட்டில் தான்
மேல்முறையீடு அனுமதிக்கப்படும்.

மத்திய அரசு வலுவான லோக்பாலை
கொண்டு வராமல் இழுத்தடிப்பதற்கு
இவை முக்கியமான காரணங்கள்.
இன்னும் பல காரணங்கள் இருக்கின்றன !

மற்றபடி தனி மனிதனின் வாழ்வில்
ஏற்படக்கூடிய விடியல்கள் –

குடிமக்களின் உரிமைகள்
(citizens charter ) என்கிற
தலைப்பில் அரசாங்க இலாக்காக்களுக்கு
சில கட்டளைகள் பிறப்பிக்கப்படும்.

பொது மக்களோடு தொடர்புடைய
ஒவ்வொரு அரசாங்க அலுவலகத்திலும்
ஒரு அறிவிப்பு பலகை வைக்கப்படும்.

அதில் ஒவ்வொரு செயலையும்
செய்து முடிக்க எவ்வளவு
கால அவகாசம் தேவைப்படும் என்பது
வெளிப்படையாக அறிவிக்கப்படும்.
(3 நாட்களோ, 5 நாட்களோ,
15 நாட்களோ, ஒரு மாதமோ
எவ்வளவாக இருந்தாலும் சரி )

உதாரணமாக  –

பிறப்பு / இறப்பு சான்றிதழ் கொடுக்க,
சாதிச் சான்றிதழ் கொடுக்க,
திருமணப் பதிவு சான்றிதழ் பெற,

அரசாங்க சலுகைகளைப் பெற,
குடிநீர் இணைப்பு பெற,
வீடு மற்றும் பம்ப் செட் மின் இணைப்பு பெற,

புதிய வீடு கட்ட அனுமதி பெற,
பாஸ்போர்ட்  பெற,
பத்திரங்கள் பதிவு செய்ய,
நகல்கள், வில்லங்க சான்றிதழ்கள் பெற,
ஓட்டுநர்  உரிமம்  பெற,

முக்கியமாக  ரேஷன் கார்டு பெற  –

இப்பொதெல்லாம் இந்த காரியங்களை
நடத்திக்கொள்வதற்கு, சாதாரண
பொது மக்கள் திரும்ப திரும்ப
அலைக்கழிக்கப்படுகிறார்கள்.லேசில் காரியம்
நடப்பதில்லை.
சில விஷயங்களுக்கு – அதிகாரிகளே
பணம் கேட்கிறார்கள்.
சில விஷயங்களுக்கு நாமாகவே கொடுக்க
வேண்டி இருக்கிறது.
ஒரு ரேஷன் கார்டு பெற ஒன்றரை
வருடங்களாக அலைகிறார் என் வீட்டருகே
வசிக்கும் ஒருவர்.
ஆறு மாதங்களாக பாஸ் போர்ட் அலுவலகம்
பின்னால்  அலையும் இன்னொருவரையும்
பார்க்கிறேன்.
அவரவர்க்கு உரிய பிராவிடெண்ட் பண்ட்
பணத்தையோ,
பென்ஷனையோ பெறுவதற்கே ஒவ்வொருவர்
படாத பாடு படுவதையும் பார்க்கிறேன்.

லோக்பால் வந்தால், அதன் பிறகு
இந்த மாதிரியான விஷயங்களுக்காக
அலையவோ, லஞ்சம் கொடுக்கவோ,
அதிகாரிகளைக் கெஞ்சவோ வேண்டியதில்லை.

விண்ணப்பம் கொடுத்தவுடன்,
தேதி குறிப்பிட்டு, ரசீது கொடுப்பார்கள்.
குறித்த நாள் முடிந்தவுடன் –
ராஜா மாதிரி (!)
போய் வாங்கிக் கொள்ளலாம்.
கிடைக்கவில்லை என்றால் –
காரியம் நடக்கவில்லை என்றால்,
புகார் மனு கொடுத்தால் – உடனடியாக
நிவாரணம் கிடைப்பதுடன், தாமதத்திற்கு
காரணமான அலுவலர் தண்டிக்கப்படுவார்.

நாம் கொடுக்கும் வரிப்பணத்தில் இருந்து,
நமக்குத் தேவையான பணிகளைச்
செய்வதற்காகத்தான் அரசு ஊழியர்கள்
பணிக்கு அமர்த்தப்படுகிறார்கள். நமக்காக
வேலை செய்வது அவர்கள்  கடமை.
சகல மரியாதைகளுடன் –
அதைப்  பெறுவது நமது உரிமை.
அவர்கள் நம் சம்பந்தப்பட்ட
பணியைச் செய்வதற்காகத் தான் சம்பளம்
பெறுகிறார்கள். அவர்கள் லஞ்சம் கேட்பதோ –
நாம் கொடுப்பதோ –
இரண்டுமே தேவை இல்லாத  ஒரு சூழ்நிலை
ஏற்படும்.

கேட்கவே ஆச்சரியமாக இருக்கிறது அல்லவா ?
இது உண்மையாக நடைமுறையிலும்
வந்தால் – இந்த நாடு எப்படி இருக்கும் ?

ஊழலற்ற  அரசும்,
சுயமரியாதையுடனும், பெருமையுடனும்,
வாழக்கூடிய ஒரு சமுதாயமும்,  
உருவாகும் இத்தகைய  நாள்
வரும்போது தான்  –

நாம் உண்மையான
சுதந்திரக் காற்றை சுவாசிப்போம்.